پشتپرده شکست حضور نیروهای خارجی در غزه
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ یکی از موضوعاتی که ماه های اخیر و به طور خاص پس از دستیابی به توافق آتشبس غزه بسیار درباره آن از سوی رژیم صهیونیستی، آمریکا و متحدانشان بحث شده، حضور نیروهای بینالمللی در نوار غزه و تلاش برای سلب کنترل حماس بر این منطقه و محقق کردن هدف غیرواقعیِ نابودسازی مقاومت فلسطین بوده است.
نیویورک تایمز و شماری از نشریات عبری به نقل از محافل اطلاعاتی اعلام کرده اند، حماس هنوز بیش از 20 هزار رزمنده در نوار غزه دارد
در این راستا، نام کشورهای مختلفی نظیر جمهوری آذربایجان، مصر، اندونزی و حتی اتیوپی به میان آمده است. با وجود این، هرچه به جلو حرکت کرده ایم و به ویژه در روزهای اخیر، اخبار مختلفی دال بر انصراف کشورهای مختلف از استقرار نیروی نظامی در نوار غزه منتشر شده است؛ معادله ای که عملاً طرح صهیونیستی-آمریکایی یادشده را به شکستی تمام عیار بهویژه برای اشغالگران صهیونیست تبدیل کرده است.
درباره دلایل محوری این موضوع، توجه به سه نکته ضروری به نظر میآید:
نخست، اینکه طیف متنوعی از تحلیل های محافل اطلاعاتی غربی و صهیونیستی و همچنین دیدگاه های صاحب نظران موضوعات غرب آسیا بر این واقعیت تأکید میکنند حماس و مقاومت فلسطین پس از دو سال جنگ با صهیونیست ها همچنان قدرت برتر در نوار غزه و بر آنجا مسلط هستند.
نیویورک تایمز و شماری از نشریات عبری به نقل از محافل اطلاعاتی اعلام کرده اند، حماس هنوز بیش از 20 هزار رزمنده در نوار غزه دارد و البته که توانسته است شبکه تونلی پیچیده خود را هم تا حد زیادی حفظ کند.
تقریباً اغلب تحلیلگران صهیونیست نیز اقرار می کنند گزینه خلع سلاح حماس طرحی ناممکن است و راه به جایی نخواهد برد. جالب اینکه در روزهای گذشته گزارش های مختلف حاکی از این بودهاند برخی رهبران و نیروهای گروه های تروریستی وابسته به رژیم صهیونیستی که در نوار غزه حضور دارند، خود را تسلیم نیروهای امنیتی حماس کرده اند و حتی بهتازگی یاسر ابوشباب، تروریست معروف در نوار غزه به دست سرویس های امنیتی حماس به هلاکت رسید.
در این شرایط، گزاره اعزام نیروهای خارجی به نوار غزه برای هر کشوری خطری بزرگ است و می تواند به کشته شدن نیروهایشان در نوار غزه به دلیل درگیری با نیروهای مقاومت فلسطین منجر شود.
دوم، اینکه حماس از سطح قابل توجهی از مقبولیت و مشروعیت نزد افکار عمومی فلسطین برخوردار است. گزارش های رسمی رسانه های صهیونیستی نشان می دهند مردم ساکن در نوار غزه حاضر نیستند از محل هایی که حماس بر آنها مسلط است کوچ کنند و البته که در پی دو سال جنگ غزه نیز همراهی های پنهان و آشکارِ مردم غزه با حماس بود که سبب شد رژیم صهیونیستی نتواند آنطور که مطلوبش است به نتیجه دلخواه خود در جنگ غزه دست یابد.
در همین رابطه، رسانه های صهیونیستی هفته ها یک سؤال را از کابینه بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی مطرح می کردند و آن هم این بود که اگر بنا بر ادعای وی مردم غزه از حماس دست شسته اند، چرا اعتراض ساده خیابانی علیه حماس در نوار غزه شاهد نیستیم؟ از این رو، هر کشور خارجی که بخواهد به نوار غزه نیروی نظامی اعزام کند، یعنی جلوی خواستِ ملت فلسطین ایستاده است.
حماس از سطح قابل توجهی از مقبولیت و مشروعیت نزد افکار عمومی فلسطین برخوردار است
سوم، اینکه رژیم صهیونیستی قریب به دو سال از هر سلاح و بمبی در نوار غزه استفاده کرده، اما نتوانسته است به اهداف مطلوب خود با استفاده از اهرم زور دست یابد. حال هر کشور خارجی که بخواهد نیروی نظامی به نوار غزه اعزام کند باید از خود بپرسد چرا در جنگی که صهیونیست ها در آن پیروز نبوده اند، باید پیروز باشند؟ چرا آنها باید به نیابت از رژیم صهیونیستی و آمریکا و در راستای تحقق اهدافشان وارد خاک نوار غزه شوند و خسارت تحمل کنند؟
تردیدی نیست اگر بخواهند نسبت به این موضوعات بیتفاوت باشند یعنی در حوزه سیاست داخلی خود یا انفجار اعتراضات افکار عمومی شان باید بهایی سنگین بپردازند.